czwartek, 18 grudnia 2014

Dwa Kruki


Kiedy raz szedłem pośród gór
Słyszałem kruczych głosów chór
I jeden rzekł tak do drugiego:
Gdzie dzisiaj zjemy coś dobrego?

Jest tuż za groblą, pośród brzóz
Zabity rycerz, zimny już
Że zginął tam, nikt nie wie tego
Tylko sokół, pies i dama serca jego

Na polowanie pobiegł pies
I sokół wnet odleciał też
Jego pani innego rycerza kocha
Więc możemy zjeść dziś niezły obiad

Ty na jego udzie możesz siąść
Ja jego jasne oczy chcę wziąć
A lokiem pięknych, złotych włosów
Naprawimy nasze gniazdo w końcu

I chociaż brzmiał żałobny dzwon
Nie dowie się nikt, gdzież zniknął on
A pośród jego gnijących kości
Wiatr będzie wiał po kres wieczności



R.

2010

Tekst oryginalny: "The Twa Corbies" - ballada szkocka, XVI w

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz